Mijn naam is Nicky. Dieren zijn mijn passie en mijn leven, hun gedrag fascineert mij enorm.
Als klein meisje wist ik al dat dieren konden ‘praten’. Ik kon urenlang gefascineerd naar een leger mieren kijken en kon andere mensen vertellen waar deze kleine diertjes mee bezig waren.

Dieren zijn altijd heel belangrijk geweest in mijn leven, ik ben er mee opgegroeid en heb mezelf altijd als een gelijke van hen ervaren.
Ook was het voor mij de normaalste zaak van de wereld dat ik kon voelen wat andere mensen voelden en dingen wist die ik simpelweg niet kon weten. Mijn werk in de verpleeghuiszorg heeft deze gave nog meer versterkt.

Toen ik ouder werd, werden mijn ogen geopend. Mede door de Partij voor de Dieren kwam ik erachter hoe mensen met dieren om kunnen gaan. Ik ben daar maandenlang overstuur van geweest en ben het toen gaan proberen om te draaien naar iets positiefs. Dieren kunnen niet praten, ik zal hun stem zijn wanneer ze mij nodig hebben. Elk dier wat ik kan redden zal ik redden. Elk dier wat mijn hulp nodig heeft zal ik helpen.
Ik probeer met mijn hele hart om de wereld voor dieren een stukje mooier en aangenamer te maken.

Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen bij een stichting die zich inzet voor dieren in nood en ook ben ik opleidingen gaan volgen om mijn gave verder te ontwikkelen. Ik ben gericht heel hard gaan oefenen met readings geven van (veelal zieke) dieren waarvan ik niets wist en waarvan ik de baasjes heel goed kende. Baasjes die mij dus ook kritiek durfden te geven en eerlijk waren.

En eerlijk waren ze, unaniem zeiden ze; Ga hier iets mee doen!

Toen ik vond dat ik er klaar voor was ben ik Anima Libera gestart. Anima Libera betekend vrij vertaald ‘Vrije Geest’. Een naam die ik op mezelf betrek en ontzettend mooi vind.

Ik doe dit werk vanuit een ideaal. Ik wil dieren (en hun baasjes) helpen en ik wil mensen laten zien dat dieren zoveel te vertellen hebben en zoveel meer bewustzijn en intelligentie hebben dan veel mensen soms denken.